Canaris volgde het gymnasium waarna hij in 1905 in dienst trad bij
de Duitse Marine. Hij diende tijdens de Eerste Wereldoorlog op de SMS
Dresden. In maart 1915 werd hij krijgsgevangen gemaakt en
geïnterneerd in Chili echter hij wist na korte tijd te
ontsnappen.
Vervolgens kwam hij bij de inlichtingendienst met Spanje als
werkgebied. Hij zette daar een net met agenten op waarbij hij tevens
de organisatie van de aanvoer van levensmiddelen en voorraden voor de
Duitse duikboten organiseerde. In die hoedanigheid werd door de
Engelse geheime dienst een mislukte moordaanslag op hem gepleegd. Hij
keerde vervolgens terug bij de Marine en functioneerde tot het eind
van de Eerste Wereldoorlog als commandant van een duikboot.
In de onrustige periode 1918-1919 was hij actief betrokken bij de
oprichting van een aantal Freikorps, op militaire leest geschoeide
groeperingen; de betrokkenen hadden vaak een militaire achtergrond,
die een tegenwicht boden tegen de dreiging van communistische
revolutionaire invloeden.
Hij begaf zich in politieke kringen, militaire kringen, hij
fungeerde als tussenpersoon, organisator, was betrokkene bij een
krijgsgerecht, eigenlijk had hij veel petten op waarbij uiteindelijk
een tijdlang als naaste medewerker van de minister van defensie
werkte.
De loopbaan en het leven van Canaris zijn doorspekt met
bedreigingen, bedrog, verhulling en manipulatie. Hij wist zijn
organisatie lange tijd vrij te houden van de tentakels van de
nazipartij en hield naar buiten toe een trouwe houding aan het regime
op, terwijl hij nazi-onvriendelijken omarmde en faciliteerde. Hoewel
zijn omvangrijke organisatie onder constant toezicht van de partij
stond en met veel scepsis werd bekeken bleef de Abwehr functioneren.
Uiteindelijk werd hij ontmaskerd na de 20 juli 1944 aanslag
waarbij hij direct betrokken was. Dat betekende uiteindelijk ook zijn
dood.
Meer op internet over Wilhelm Canaris
|